top of page
Zoeken

September & Oktober & november 2016 Nooit gedacht

  • Foto van schrijver: hulphond
    hulphond
  • 20 nov 2016
  • 6 minuten om te lezen

Hallo allemaal

Poe waar moet ik beginnen ?

14 september werd Jony alweer 4 jaar!

Eind september was een leuke maan we zijn op vakantie geweest naar Heyd in Ardennen.

We zijn lekker gaan wandelen naar Durbuy we hebben genoten vroeger ben ik er ooit geweest met een vriendin. Ik herkende het nog en vond het prachtig daar. Zeker de revier de Ourte was prachtig !! Mikayla vond het eerlijk en ging lekker het water in Jony bleef aan de kant staan en keek naar Mikayla die lekker liep te ploeteren. We hadden ong. 3,5 uur heen gelopen dus nu moesten we nog terug het was een prachtige route langs de langs de revier de Ourte het was prachtig en was genieten. Ik vond de omgeving prachtig mooie bergen we liepen totaal 8 uur met elkaar door deze prachtige omgeving.

28 september hadden we een afspraak met Arjen van Alphen hij is bekend van de roedelmethode. Eerste kregen we een theorie gedeelte gevolgd door een karakter analyse .

Er kwam uit dat Jony's stress niveau best hoog was en dat er een verstoring in onze bang was.

De volgende dag werd er een therapie in gezet om dit te verbeteren. Het was echt geweldig we hebben zulke mooie momenten gehad. Je zag hoe langer we met elkaar bezig waren we weer helemaal tot elkaar kwamen en het hoogte punt werd bereikt we lagen samen te knuffelen op de grond. Allebei totaal ontspannen dit wilde we allebei en we kregen oefeningen mee naar huis.

Oktober was rustige maand op zich geen bijzondere heden Jony en ik hadden een oefendag van KNPV voor basis certificaat wat ons op viel was dat Jony's energie snel op was.

In het weekend 22-23 oktober zijn we naar de zeedijk geweest om lekker te lopen we lopen vanaf de dagen met Arjen apart. Dus ik loop minder qua uren maar we lopen intensiever. We oefen samen en spelen met de bal ook Mikayla geniet hier van zeker ballen verstoppen en op laten zoeken vind hij geweldig Jony vind het leuk om een paltje te rennen zo oefenen we het vooruit.

25 oktober liep Jony wat mank aan zijn link voor poot niks om druk te maken dacht ik. Hij zal zich wel verstapt hebben dacht ik maar een nachtmerrie brak aan!

Woensdag 26 oktober 2016

Ik werd wakker en gaat zoals elke ochtend met Mikayla lopen ik liep eerst met Mikayla en toen met Jony. Ik let altijd op hoe plas is en hoe de poep is daar kan zien of er wat mis is. Jony plast ik dacht o das wel heel donker ! Hij plast nog een keer en letten extra op en zag dat het bloed kleur had. De derde plas hield ik voor de zekerheid even me had er onder ik schrok me ront hij plasten puur bloed!!! Ik gelijk thuis de dierenarts gebeld voor afspraak de zelfde dag nog ik dacht nog misschien heeft hij een blaasontsteking.

Bij de dierenarts besloten we in overleg een echo te maken. Want de urine was al na gekeken en was puur bloed. Op de ego was te zien dat er iets zat van ong 3 cm. Wat was wisten we niet . Ik vroeg kijk even naar zijn gang werk hij loop mank ik was er toch. We liepen een stukje in de lange gang en ze zag het ook. Jony kreeg Rimadyl & sulfatrim mee dat zijn pijnstillers , ontstekingsremmers en antibiotica en dan zou hij zo weer op de been zijn. Ik had een afspraak gemaakt op maandag 31 oktober voor controle maar ik verzetten het naar woensdag 2 november 2016 om 15.15 uur.

In de loop van de week naar 2 november werd Jony's rechter poot in de binnen kant van de elleboog dik en hard. Elke keer voelde ik aan zijn poot. Ik begon me steeds meer zorgen te maken want hij liep steeds meer mank. En dit mocht niet met de medicatie die hij kreeg.

De angst sloeg me om me hart en ik wist dat dit fouten boel was. Ik vreesde voor botkanker.

En knuffelde veel met hem en praten met hem over vang alles.

Maandag 31 oktober werd mijn angst steeds groter en de angst gierde door me lijf.

Maar uit eindelijk werd het toch 2 november en gingen we naar de dierenarts. De dierenarts zij ik pak even het ego apparaat en dan gaan we beginnen Ik zeg maak eerst maar een ronger foto van zijn poot. Zo gezegd zo gedaan. Ik hielp mee met Jony vast te houden voor de foto hij was zo lief. Op de foto was geen botkanker gelukkig te zien. We besloten om ego van zijn blaas te maken en kijken of dat rare ding weg was na 1 dag was bloedplassen over dat wel blaas zag er goed uit. Ze zij ik kan even ego van zijn poot maken ik zeg prima doe maar ze scheerde zijn poot kaal. En aangezien ik vroeg dierenartsassistente ben geweest keek ik mee op de ego en wist dat het er niet goed uit zag allemaal oneffenheden van weefsel. We besloten een punctie te doen maar er kwam tot twee keer bloed mee. Een andere dierenarts keek even mee en voelde aan de poot van Jony en zeg dit is niet goed we moeten biopt doen.

Ik besloot om donderdag 3 november 2016 om 11.00 uur vervolg afspraak te maken want Jony zou even onder narcose moeten voor de biopt. Mijn thuishulp ging mee we waren eigenlijk te vroeg voor de afspraak dus we besloten om even nog te wandelen over het ggz terrein van Bergen op Zoom we maakte wat foto's Jony liep erg moeilijk en ondanks de pijnstillers kreeg hij steeds meer pijn dit was duidelijk te zien.

Bij de dierenarts aangekomen hield ik Jony vast voor hem onder narcose te doen. Voor dat Jony ging slapen kwam hij nog even knuffelen en ik zij tegen hem Jony ik blijf bij je hoor wees maar niet bang. Zo viel hij in slaap. Ik tilde hem op de brancaar en bracht hem naar de OK.

Naar half uurtje kwam de dierenarts en kwam met de mededeling dat het helemaal fout was en dat hij aderkanker had. Die woorden sloegen in als een bom maar bevestigde het gevoel wat ik al dagen had. De dierenarts vroeg of ik hem nog wel wilde bij laten komen uit de narcose maar ik was vast besloten om hem mee naar huis te nemen!!!!!

Toen hij uit de OK kwam nam ik hem mee naar de uitslaapkamer en me hart brak van verdriet. En ik verschool me in zijn prachtige vacht en huilde want ik wist dat ik je moest laten gaan onze wegen zoude ons gaan scheiden. Je tilde je kop op en knuffelde met je suffe kom me.

Ik besloot Jony mee te nemen. Zijn poot was helemaal ingepakt in het verband. Ik besloot naar mij lieve beste vrienden te gaan daar aangekomen werd ik overspoeld door verdriet . Omdat Jony veel pijn had en bloeden van zijn poot niet echt goed stopte heb ik hem s'avond tussen 19.00-20.00 uur laten gaan. Maar was mooie afscheid, zover het mooi kon zijn. Hij kreeg prikje om te slapen. De tranen vloeide over me gezicht en geknuffelde en kusten je helemaal plat. Je bleef wakker tot ik gekalmeerd werd en ik tegen je zijn dat het goed was, dat hij een on eerlijk strijd had geleverd en dat hij niet meer hoefde te vechten en zo spraken we nog samen hoe rustiger ik werd hoe rustiger hij werd en zo viel hij in mijn arme en op me schoot in slaap.

Het werd stil in huis en ik werd gek van de stilte gemis en verdriet.

Mikayla wilde de eerste dagen niks van me weten maar al snel herstelde hij en pakte zijn rol als hulphond die hij had door geven aan Jony weer over .Het is zo oneerlijk Jony was net 4 jaar geworden.

Dis precies 2 weken geleden dat ik mijn hele lieve Jony moest laten gaan. Dis nog steeds onwerkelijk dat hij en ik samen nooit meer samen avonturen beleven dat ik niet meer hem kan knuffelen en hem dicht tegen me aan voel liggen.

Dankzij vriendin waar ik s avonds uren mee klets om maar niet de muren op me af laat komen heeft goed geholpen het was super gezellig dank je wel😘 ook ben ik druk bezig met van alles zo gaan de dagen snel voorbij. Maar er is geen dag dat ik niet aan mijn witte vriendje denk. Dis nog steeds raar om maar 1 hond te hebben 1 leuk bij twee ben je compleet.

Maar gelukkig kan ik jullie mededelen dat we rond de kerst weer nieuw leven in me huis geblazen word!! Er komt een klein meisje bij me wonen wat de naam zal dragen: I am Adorable Exclusive Femmy Girl zal heten.

De roepnaam word Femmy wat betekend Vrede Beroemde Beschermer.

Het ras word anders dan verwacht momenteel heb ik de keuze gemaakt om geen cattle dog te nemen dit ras staat nog steeds op me verlanglijstje en zeer hoog ook en ik blijf op te wachtlijst staan bij de fokker maar ik wil eerst het ras nog beter leren kennen.

Momenteel komt er een Mechelse herder meisje bij me wonen. Ik ben de fokker heel dankbaar dat ik van hem uit deze bijzondere bloedlijnen een teefje mag nemen ik heb keus uit 6 teven de keus zat. Wel spannend hoor!!

Dit zijn de pups een nest van 12 pups 4 reuen en 8 teven moeder en kids maken het erg goed!


 
 
 

Comments


Featured Posts
Recent Posts
Archive
Search By Tags
Follow Us
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square
  • Facebook Social Icon
  • Twitter Social Icon
  • Google+ Social Icon

© 2023 by Psychiatrische assistentie hond

Proudly created with Wix.com

bottom of page