Belevenissen voorjaar & zomer 2015
- hulphond
- 14 okt 2015
- 9 minuten om te lezen


Hallo Allemaal
Wat gaat de tijd weer verschrikkelijk snel. Nu dat ik hier schrijf woon ik alweer bijna een jaar in me eigen thuis. Het gaat er goed met me en heb het zo naar me zin en ben helemaal in geburgerd. Je kan hier heerlijk wandelen en fietsen al doe ik het laatste niet zoveel meer. Met Mikayla & Jony gaat het ook goed. Ook hun zijn helemaal blij met alles. Er is meer rust in huis ze vinden me lange tuin geweldig en liggen veel in de tuin. Als Jony naar buiten ga en ik zie hem lekker rollen over het gras weet ik dat hij helemaal happy is met alles. Van het voorjaar heb ik de tuin wat aan geplant. Ook het huis heb ik veel gedaan om het echt helemaal eigen de maken. Nu is het helemaal mijn thuis ik ben er graag en kan echt er van genieten om thuis te zijn. Ik heb nooit een thuis gehad. Een huis is anders dan een thuis. Thuis is waar je graag ben waar je gelukkig ben, waar je je onaantastbaar voel en waar je lekker terug kan trekken van het dagelijks leven. Ik besef nu dat een veilig thuis je basis is voor een stabiel leven. Ik boek ook weer voor uit gangen. Wat misschien voor jullie normaal is. Ik durf in middels te slapen met tussen deuren & raam open. Ik durf ipv van veilig onder drie dekbedden te slapen onder één dekbed te slapen. Ook heb ik hier nieuwe hulpverleners waar ik veel meer aan heb dan dat ik ooit gekend heb. De laatste goede hulpverlener was Marie van de Feen & Nympha Minnaar zij konden super omgaan met mij en mijn ingewikkelde & complexe problematiek. Ik heb jaren bij Emerigs in Middelburg maar nu voel ik me serieus genomen. Nu ik hier op het eiland naar Emergis ben gegaan is er veel veranderd! Het eerste gesprek met de psychiater verliep zo goed het voelde gelijk goed & eindelijk iemand die luisterende & met DIS om kan gaan weet wat het inhoud. In Middelburg heb ik zoveel verschillende gehad van ook wel goede tot vreselijk psychiaters die me niet begrepen en waar ik echt niet naar toe wilde. We hebben er over gehad hoe & wat ik zou willen & hoe we dat kunnen bereiken. Daarna heb ik met een nieuwe hulpverlener over gehad wat we kunnen proberen & wat ze me kunnen aanbieden. We gaan er uitkomen dat weet ik zeker.
Daarnaast heb ik ervaren hoe belangrijk dag besteding is. Ik doe vrijwilligerswerk op een farm met bijzondere dieren. De structuur doet me zo goed en ook maar ook ben ik heerlijk bezig. En het is erg leuk vooral in het voorjaar. Dan krijg je niet genoeg van het kleine schattige spul. Ze zien goed of het goed of minder goed gaat met me en of ik er echt bij ben of niet. We kunnen heel goed praten met elkaar en er is een verhoudingsband . Dus dat is heel belangrijk. Ook is ze in het begin mee geweest zijn de psychiater en hebben we dingen besproken. Dat was voor beide partijen fijn.
Ik ben blij dat het momenteel zo goed gaat fijn dat deze periodes langer worden. Momenteel ben ik dus stabiel. Dat is vooral te danken aan de voor mij zeer veilig leeft omgeving. Maar ook aan me vrijwilligerswerk maar vooral de steun van mij beste vriend en zijn vrouw. Ik kan altijd bij hun terecht en als er wat is zijn binnen 5 minuten hier! En me thuis hulp is binnen 2 minuten er. Dus dat geeft een zeer veilig gevoel. Ook houden de buren alles in de gaten dat heb je op zo klein dorp. Eindelijk ben ik het gevoel kwijt van onveiligheid. Mikayla kon veel doen maar me helemaal veilig voelen daar kan een hulphond deels bij helpen maar het zit in je. In Vlissingen keek ik continu over me schouder en om me heen, elke geluid wat een prikkel en daar op reageerde ik angstig en voorzichtig. Terwijl er in theorie geen echt gevaar was voor een mens maar in mij beleving was alles eng en gevaarlijk. En ik was bang voor de mensen die daar woonden. Nu ervaar ik de mensen hier als vriendelijk behulpzaam en niet als een gevaar dan heb je ook tegen over hun een andere en openhouding. Alleen als er een groep jongeren bij de bushalte of zo op houd vind ik nog wel eng. Maar das logies in mij geval. Verder durf ik hier gewoon in het donker de honden goed uit te laten. Dus daar ben ik ook ingegroeid. Allemaal stappen en vorderingen in je ontwikkeling.
Dat kom ook omdat Jony enorm beschermend is en ik weet bij hem hij laat me niks over komen!! Jony heeft duidelijke mensen kennis en is een één mans hondje. Mikayla is zo die vind het ook prima als iemand anders met hem loop op bijvoorbeeld de vereniging, Mikayla luistert naar iedereen die zijn riem vast houd. Terwijl Jony je aankijk en in aan zijn ogen en kop is te zien dat hij eigenlijk wil zeggen bemoei lekker met je zelf . Jony gaat echt niet mee met andere mensen! Hij is net klittenband maar ik mag dit heel graag hij is altijd blij en vrolijk . En zeker voor zijn taak die hij heeft voor mij is dit heel fijn voor mij vertrouwen in hem. Hij geef me zo veilig gevoel, Mikayla ook wel maar op een andere manier. Hij heeft iets de buurvrouw zeg altijd: HIJ kijk zo naar me. En dan moet ik zo lachen. Terwijl ze helemaal weg is van Mikayla. Mikayla heeft een uitstraling van liefde , rust en tis oke uitstraling. En Jony loop zo ik doe wat ik wil en wat je er van vind joh het zal me een zorg zijn. En Mikayla heeft zo blik ik ben zeer lief vind jij mij ook zo lief.
Al met AL enorme vooruitgangen geboekt !
Verder train ik nog hobby matig met Mikayla IPO ik speur nog wel eens met hem & ik doe nog manwerk met hem. Maar dan allemaal los & zonder regels & daar maak hij bij manwerk ook een lolletje van losse word moeilijk maar ja het zal me een worst wezen hij vind het leuk & hij blijf in conditie. Ook loop er af en toe een meisje met hem zij is gek op honden maar kan er ivm haar werk er geen hebben. Zij mag af en toe lopen met hem ze doet wat spelletjes beetje appel & vind het leuk om ook manwerk met hem te doen. En Mikayla is zo makkelijk die vind het allemaal best. Eerlijk gezegd is het soms wel even fijn want dinsdag is voor mij een drukke vaak chaotische avond. Ik geef puppycursus en daarna moet ik zelf nog met me eigen honden lopen en ik train nu ook voor de lol met de Mechelse herder van me beste vriend . Tijdens manwerk help ik ook nog andere met hun hond. Daarnaast doe ik ook wekelijks de mauw aan voor andere honden. En dat vind ik erg leuk & leerzaam.
Ja en Jony met Jony train ik echt serieus ik speur meestal minimaal 2 keer per week en dat gaat erg goed er zit op Jony een hele goede neus & hij vind het ook erg leuk maar ja wat vind Jony niet leuk?? Het appel loop hij keurig lekker vrolijk en werk goed door hij heeft volle aandacht voor me en ja je moet wel opletten dat hij niet voor ga werken. Hij wil je zo graag alles goed doen. Maar das niet de bedoeling dus lekker variëren wat je train en onvoorspelbaar maken werk goed. Het manwerk heb ik alleen problemen nou ja problemen das een groot woord een beter woord is dat ik er werk aan heb. Hij zit zo dicht onder de mauw en we zijn bezig geweest om heb over de mauw te laten blaffen maar het volgde is dat hij steeds tegen de mauw aanstoot en hij moet vrij van de pakwerk en mauw moet blijven en mag niet de mauw aan raken bij het bewaken van de pakwerker. Voor de rest heeft hij een goed & vaste beet & doet het erg leuk.
Ik wilde graag met Jony wat er bij gaan doen qua training. Ik ben verder gaan kijken en kwam op het basis certificaat zoekhonden van de KNPV. Daar zitten oefeningen in die te maken heeft met behendigheid & zoeken & sorteren. Een heel leuk programma dus daar gaan we mee aan de slag.
Ook zijn we verder ga trainen voor hulphond taken & te verbeteren. Ik heb inmiddels ook examen gedaan en Jony is nu ook een officiële certificeerde psychiatrische hulphond is via de Aeu & ADI . Jony werkt erg goed en is erg beschermend en weet me goed in te schatten & er bij te halen & er uit te halen. Hij werkt qua alarmering anders dat Mikayla. Maar werkt even goed & is echt een grote steun in het dagelijks leven. Hij is een zeer goede opvolger van Mikayla. Het is altijd maar kijken hoe een pup zich ontwikkeld en je kan heel veel leren maar moet zeker een gevoeligheid hebben en je moet een team worden met elkaar en dat is meer dan gelukt. Jony was eigenlijk al eerder klaar maar vond het nog te jeugdig.
27 juni 2015
Naar veel trainen was het dan zover het IPO examen van Jony. We hebben er hard voor getraind en we hadden alleen verwacht dat hij misschien niet wilde lossen en dat hij te vroeg uit het verstek kwam. Ook het aanstoten van de mauw en het in pitten was wel een ding wat hij veel deed. We hebben veel gespeurd op verschillend weilanden en hij had 9 van 10 alles voorwerpen en kwam gewoon rond. Dus speuren hadden we geen problemen verwacht. Ja appel ja daar hadden we geen problemen verwacht want hij loop zoals ze het zeggen als een zonnetje. We waren zaterdag 27 juni vroeg weg gereden naar het speurveld. Toch altijd spannend blijf het. Eerst was een vriend van me met zijn Hollander aan de buurt hij liep keurig terwijl hij wel eens anders laat zien. Toen was ik met Jony hij ging zo goed van start apporteerde het eerste voorwerp zat keurig voor. Hij moet een Utje lopen het eerste voorwerp lag op de eerste lijn hij pakte de eerste hoek keurig we waren al heel wat greppels gepasseerd de twee hoek was keurig we moesten weer een greppel over. Maar wat er daar gebeurde weet niemand je kan zelf niet ruiken wat hij ruik en je moet op de neus van je hond vertrouwen. Na de eerste hoek ging hij keurig maar bij die ene greppel raakte hij helemaal de klus kwijt. Hij bleef zoeken hoor maar was 10 meter van het spoor en bleef rond zoeken toen werd ik afgefloten door de keurmeester wat dat is niet toegestaan. Dit was verschrikkelijk zeg want als je je speuren niet haal ben je klaar voor heel de dag omdat je dan te weinig punten overhoud voor een diploma. Het was heel raar Jony is een stabiele speurder en stabiel op het spoor. Maar ja het blijf een moment opnamen. Daarna was het appel en dat ging prima, bij manwerk hield ik geen punten over omdat hij continu stootte tegen de mauw. Je moet altijd ook al zak je voor speuren altijd de rest van het IPO programma doen. Ook al sta je hoofd er niet naar gewoon over heen zetten en door gaan. Hij loste trouwens goed tijdens manwerk dus dat was prima. 7 november is er een volgend IPO examen gepland op de vereniging dus nu lekker even los trainen en eind september maar weer strak gaan trainen. We zijn nu wel begonnen om wat meer afstand tussen de pakwerk en Jony aan te leren en voor de rest lekker even gek doen en losjes trainen. Je houd een hond nooit maanden weken goed voor een examen te doen. Je moet er naar toe trainen en op het hoogste punt het examen dan moet hij knallen.
5 juli 2015
Zijn we naar een dierentuin in België geweest Pairi Daiza heten het park. Ik wilde graag naar de dierentuin met Jony. Maar niet overal is een hulphond welkom jammer genoeg. Deze dierentuin kwam ik toevallig tegen. Ik las dat ze reuze panda’s hadden dus dat was door slag gevend om een bezoekje te brengen. Inmiddels had ik een andere tuig besteld met een beugel aan het tuig hij loopt geweldig en Jony kan me daarmee goed begeleiden & sturen & en leiding geven. We kwam al vroeg aan ze spraken Nederlands ook al was het in het Franse gedeelte. Ze vertelde eerst waar we wel en niet mochten komen. En toen zijn we door het park gaan wandelen. Jony maakte ruimte waar het druk was. Hij begeleide me erg goed en negeerde alle dieren. Hij liep door de dierentuin of hij er dagelijks kwam. We hebben erg genoten en nooit geweten dat reuze panda’s niet zo groot waren. Het is een geweldig park. En Jony hij deed het zo goed. En dit tuig met beugel hadden we eerder moeten hebben. Het loopt er fijn.
Verder hebben we in juli drie zaterdagen een cursus. De cursus was georganiseerd door de KNPV. In de cursus leer ik hoe je het basis certificaat zoekhonden aan leer erg leerzaam. En natuurlijk is Jony mee. Na de derde zaterdag gaan we intensief gaan trainen ook voor het basis certificaat zoekhonden. Dus word vervolgd.
Vriendelijke groeten, Emily& Mikayla & Jony








Comentarios