Publicatie België door journalist

14 mei 2018 werd ik benaderd door Loïc Richet.

Hij een tweede jaarsstudent journalistiek van de hogeschool Howest in Kortrijk.

Hun groep werkte mee aan een magazine rond psychische aandoeningen en ze wilde de psychiatrische hulphond onder de aandacht brengen. Super goed want in België is de psychiatrische hulphond eindelijk onbekend.

Na een telefonische interview is het volgende artikel tot stand gekomen.

Kijk voor volgende artikel op: https://fienvandenberghe.exposure.co/usuall

“Mikayla heeft mijn leven gered”

Psychiatrische hulphonden zorgen voor steun uit onverwachte hoek

©KAA fotografie

Steun brengt heel wat soelaas om psychische problemen te overwinnen. Hulp van familie, vrienden of specialisten kan het verschil maken. Ook op je trouwe viervoeter kun je altijd rekenen. In Amerika ontstond het idee om honden in te zetten om mensen met psychiatrische problematieken te begeleiden. Emily Dekkers was de eerste persoon in Nederland met een psychiatrische hulphond die werd opgeleid voor en met iemand met ernstige psychiatrische stoornissen. Haar Zwitserse witte herder Mikayla speelt een cruciale rol in haar leven.

Emily woont in Zeeland en belandde in 2005 in een zware depressie. Ze was doodsbang om verlaten te worden, en kon bijna niet meer zelfstandig functioneren. “Het gebeurde vaak dat ik volledig de tijd kwijt was”, getuigt Emily. “Uiteindelijk belandde ik ook in een psychiatrische instelling. Mijn leven is echter totaal omgeslagen toen mijn therapeute me voorstelde om samen een psychiatrische hulphond op te leiden met ondersteuning van hondengedragstherapeut.” Zij zag dat Emily tot rust kwam bij dieren en had ook weet over het fenomeen uit Amerika. Daar werden honden getraind voor tal van aandoeningen, van een depressie tot schizofrenie. Uiteindelijk stemde ze toe en via die beslissing kwam haar hond Mikayla bij haar terecht.

Intensieve opleiding

De Zwitsere witte herder werd opgeleid van zodra hij bij Emily aankwam. “Hij was ongeveer zeven weken oud. Het is goed dat je op zo een jonge leeftijd begint met de training. Zo kan de hond zich direct aanpassen aan de persoon, want de opleiding is heel intensief. Je bent op ieder moment van de dag bezig met je hond, en dat vergt veel inzet, van zowel mens als hond.” Tegenwoordig kan een psychiatrische hond ook opgeleid worden in een gastgezin om de basis gehoorzaamheid aan te leren, maar aangezien elke aandoening een specifieke training vereist is het beter dat de hond direct in zijn nieuwe thuis wordt geplaatst. “Dat is ook de beste methode, omdat mensen met een psychische aandoening vaak ook te maken hebben met bindingsangst. De opleiding is ook een soort van therapie voor de patiënt. Je leert samenwerken als een team, veel intensiever dan bij andere hulphonden. De basis van het aanleren is wel hetzelfde, namelijk het leren reageren op specifiek gedrag, maar dat gedrag verschilt natuurlijk telkens van aandoening tot aandoening. De hond wordt dus effectief op persoon getraind.” Het ras van de hond speelt geen doorslaggevende rol om een goede psychiatrische hulphond te zijn, omdat de stoornissen telkens verschillen. Zo is het moeilijk om een ras te bepalen als ideale hulphond. Het is eerder een kwestie om een hond uit te zoeken die een sterke band kan ontwikkelen met zijn baasje, ongeacht het ras.

“Door mijn psychiatrische hulphond heb ik opnieuw zin in het leven.”

In België staat de opleiding van psychiatrische hulphonden nog maar in zijn kinderschoenen, terwijl er in Nederland en Duitsland al diverse voorzieningen zijn. “Ik heb nu zelf ook een cursus gevolgd om mijn psychiatrische hulphonden te kunnen opleiden. Voor Mikayla, die ondertussen bijna 12 is, wordt het tijd om met pensioen te gaan. Ik ga wel nog veel met hem wandelen en hij geeft mij ook nog ongelofelijk veel steun, maar nu is er ook Femmy om me te begeleiden, een Mechelse herder van anderhalf jaar oud. Dat is wederom een hele ervaring, want iedere hond heeft ook zijn specifieke manier om hulp te bieden”, maakt Emily duidelijk. De meeste honden in Nederland worden getraind voor autisme of posttraumatische stressstoornissen, maar in principe kan voor elke aandoening een hond getraind worden.

Nieuwe moed

In het geval van Dekkers moest de hond inspelen op haar dissociatieve identiteitsstoornis, complexe posttraumatische stress stoornis, persoonlijkheidsstoornis NAO, borderline en schizotypische persoonlijkheidsstoornis. “In een publieke omgeving ben ik heel angstig, en zo werd Mikayla daarop getraind. Hij herkent wanneer ik mij niet op mijn gemak voel en zoekt zo de rustige plekjes op in de menigte. Vroeger kon ik zelfs niet buitenkomen, maar nu waakt mijn hulphond over mij. Via het commando ‘watch’ hield hij een oogje in het zeil als ik bijvoorbeeld ga winkelen en dat geeft mij een gevoel van veiligheid. Hij heeft echt het verschil gemaakt voor mij. Door hem heb ik opnieuw een sociaal leven kunnen opbouwen. Eigenlijk kan ik gerust zeggen dat Mikayla mijn leven gered heeft, want zonder hem was ik er niet meer. Het leven had door mijn traumatische verleden niets meer te bieden, maar nu ben ik terug oprecht gelukkig”, glundert Emily.

Dankzij Mikayla kon ze ook opnieuw alleen gaan wonen, zonder dat ze nu angstig alle deuren moet sluiten uit schrik. “Mikayla en nu ook Femmy zijn altijd bij mij en ze kennen mij door en door. Ik weet dat ik op hen kan rekenen en daardoor voel ik mij op mijn gemak. Een psychiatrische hulphond lost natuurlijk niet voor iedereen alles op. Ook ik heb nog nood aan behandeling maar door Mikayla voel ik mij terug mens, met zin in het leven. Nu voel ik de verantwoordelijkheid voor mijn honden, ik wil geen einde meer maken aan mijn leven Ik hou onvoorwaardelijk van ze. Ik ben nu ook fervent bezig met hondensport en daardoor kom ik ook weer onder de mensen. Zonder Mikayla was dat allemaal niet mogelijk geweest voor mij.”