zomer & september & oktober
- hulphond
- 18 okt 2018
- 6 minuten om te lezen
Zo wat vliegen de maanden weer voorbij en we hebben heerlijke nazomer.
Na hele drukke extreem warme zomer met van alle te doen.
We zijn veel op mijn favorieten plaats wezen wandelen heerlijk met honden op pad.
Ik genoot van ze vol op. Femmy is echt waterrat en zwemt zo graag.
Met mij ging goed na hoop gezeur gemeenten heb ik gekozen om per 1 augustus met andere hulpverleners, De kennis gesprekken ging goed en ik heb nu wel het idee dat we samen kunnen werken. In principe gaat erg goed met mij en red goed met honden. Maar er zijn ook momenten dat even niet gaat dan is het fijn dat er hulp naast je staat. Ik heb vier super lieve vrienden en ik kan altijd bij ze terecht daar ben ik heel dankbaar voor. En ik was blij dat die om me heen heb staan.
26 augustus 2018
Werd Mikayla 12 jaar wat ben ik dankbaar dat mijn lieve oude steunpilaar nog altijd naast me staat. Hij had erg moeilijk met de extreme zomer. Hij kon amper lopen omdat te vermoeiend en gewoon weg te warm was. Hij heeft ook enorme spier verlies en heeft artrose overal. En opstaan gaat moeilijk en loop de eerste stappen stijf. Eenmaal op de been dan loop hij weer normaal en kan zich prima voort bewegen. We gaan samen regelmatig naar ons gouden wandelplekje.
Daar loopt hij op zijn gemak wat te scharrelen. Lange wandelen zijn er niet meer bij helaas.
Maar het geef niet ik ben blij dat hij er altijd nog is. Want ik kreeg te horen dat zijn lieve zusje Jollee van oude hulpverlener er helaas niet meer is. Ook zijn lieve broer Argos is helaas ook niet meer in ons midden met zijn eigenaar had ik altijd nog contact vroeger zijn we vaak wezen wandelen samen. Maar hij slaap nog steeds gezellig boven bij mij. Wel is samen werken want hij kan niet meer zelfstandig de trap op. Maar uiteraard help ik hem want niks gezelliger dan bij mij te slapen. Ook op bed springen van af een kindermatras is lastig voor hem geworden. Mijn bed is best wel hoog maar nu met extra matras kan hij nu weer zelfstandig op bed klimmen en anders als zie dat het moeilijk is voor hem. Maar ook dit jaar maken we uiteraard weer een taartje voor hem. Want het is een feestje waard!!!
27 Augustus 2018
Was een schokkende dag die onwerkelijk was.
Ik werd al vroeg opgehaald door een goede vriend van mij hij is ook in nood met zijn vrouw mijn eerste contact persoon in noodsituaties en als er met mij zelf wat aan de hand is.
Hij haalde me op omdat we zijn Mechelse herder pupje ging op halen ergens ver in Brabant.
Ik was opgewekt want ik vond het geweldig dat we samen om het hondje gingen.
Maar wat leuke reis moest worden werd direct een einde aan gemaakt toen hij zij Emily even wat anders ik ben gebeld door ......helaas is je vriendin Mirjam gister avond onverwachts overleden.
Ik geloofde hem absoluut niet omdat het zo onwerkelijk is. Ik zeg tegen hem ik heb ze gister avond nog proberen te bellen maar ik kreeg ze niet te pakken. We belde bijna dagelijks over alles en nog wat. Soms sloegen we daagje over maar dan was één van ons druk die dag maar joh dat gebeurde niet veel. We belde vaak tot de batterijen waren of tot dat we in slaap vielen.
Het was inmiddels s'avonds geworden en ik wilde Mirjam bellen want was nu na het weekend en ik had ze niet gesproken en wilde haar spreken ik wilde de nieuwtjes vertellen die er waren. Maar het besef kwam pas de volgende dag 28 augustus toen ik contact met familie had en dat ik de zware taak kreeg om me kwam om het overlijdensbericht te delen op haar facebook.
Ik was alleen en honden lagen bij me. De familie had gevraagd of ik de adressen zouden verzamel om ze een rouwkaarten te kunnen versturen. Maar was zo overweldigend ik kreeg zoveel privé berichten dat het me te veel werd en ik in huilen uitbaarste ik denk dat dat het moment was dat het tot me door drong dat ze er nu echt niet meer was en ook niet meer terug zou komen. Ik probeerde iedereen privé antwoord te geven want Mirjam zou dat ook doen.
Eind die week was haar crematie mijn goede vriend die Mirjam ook kende ging mee het was de tweede begrafenis in twee weken die week er voor was een oude trainingsvriend van hem overleden en was ik de gene die voor hem mee ging. Nu was hij mee meden omdat hij wist hoe het is om iemand te verliezen maar wie verwacht het nu dat je maar net 39 jaar mag worden?
Niemand toch ook mij leven heeft vaak aan zijde draaitje gehangen en ben dankzij Mikayla aan de dood ontsnapt. Maar het leven kan als je jong ben dus ook anders lopen. Je kan plannen maken voor toekomst maar heb nu ook geleerd maar je plannen niet voor toekomst maar geniet van elke dag dat je hier mag zijn. Geniet van leven zit in het donker geef niet op want de zon schijn echt weer achter die donkere wolken.
De weken er na waren moeilijk maar ik kreeg veel steun van me lieve honden bij hun kan huilen en zij geven je zo veel troost.
10 september 2018
Ben ik samen met me oudste zus naar Brussel gegaan. Ik wilde daar graag een keer naar toe met Femmy en haar. Jonge joh wat een stad als dorpsmeisje is dit de grote stad.
Femmy voelde dat ik gespannen was ben niet meer gewend aan zoveel verschillende culturen door elkaar en voelde met niet zo op me gemak. Femmy zorgde voor de nodige veiligheid.
Maar was allemaal indruk wekkend de stad groot met hoogte verschillen mijn zus weet overal de weg want mijn nichtje heeft daar wat jaartjes gewoond voor haar studie.
Ik wilde naar manneke pis ik moest die gezien hebben. En daar zijn we ook zeker geweest.
We gingen met de trein en we maakte een tussen stop in Antwerpen de woonstad van me oudste neef. Daarna stapte we weer op de trein en kwamen we even later in Brussel terecht.
Maar wat een groot stadion zeg verschrikkelijk en zoveel hoogte verschil.
Me zus liet me de mooiste plekjes in Brussel zien en hebben daar geluncht.
We waren overal welkom met Femmy. Ik heb zoizo nooit nergens problemen om binnen te komen maar staat dan ook duidelijk op het tuig. En ze gedraag zich zo goed dat mensen niet merkte dat ze er in überhaupt is. En zo hoort het te zijn met een hulphond. Ik merk wel dat je met Mikalya en Jony meer bekijks had wat ik niet zo fijn vind ik ben ook gewoon mens die op pad is.
Het was een geslaagde dag voor ons beide heerlijk tijd gehad met me oudste zus en Femmy maar is was blij dat ik in me kleine dorpje me huisje heb staan. Ik ben gewoon geen stadmens.
22 september 2018
Begon de dag regenachtig. We hadden met de hondenvereniging een leuke dag gepland.
Ik had een praktijk middag georganiseerd. Dat hield in dat we praktijk gerichten oefeningen hadden even wat anders dan een normale training. We begonnen met zoeken en speurwerk in de stroomde regen. Daarna gingen we naar binnen en mocht ik me tijgertjes pak aan doen voor burger revieren. Het was in boerenschuur waar ze allemaal kamertjes hadden gemaakt met afgesloten deuren. Ik verstopte me en honden mochten me zoeken. Wat er leuk was voor hond en baas. Daarna moesten de honden een verdachten op zoeken en staande houden in één van de kamertjes de gang van kamers stond vol rook en er vele verschillende geluiden.
O wat vond Femmy het geweldig en ik genoot ook. Wat we wel merkte dat vele de oriëntatie kwijt waren in rook dus was mooie oefening voor beiden.
Ook hadden we oefening om lang vuur te lopen Femmy had er niks van die wilde weer de verdachten zoeken in het gebouw.
Ook was er een oefening dat ze door de buizen moesten wat honden kende maar dan ben een brand spuit er op en dat vonden ze wel spannend de meeste honden. We hadden gehoopt lekker weer maar heel dag was het weer regenachtig en juist koud.
S'avonds na alle oefeningen is de smooker een Amerikaanse BBQ ook wel genoemde aangegaan en de pitten aan gestoken om samen lekker te eten en te drinken was geweldige dag.
Helaas zijn er geen foto's van waar Femmy op staat maar was een geslaagde dag.
oktober
Zo oktober wat een temperatuur heerlijk is het we gaan veel wandelen en fietsen.
Ik vind het heerlijk om s'avonds als de meeste mensen binnen zitten met Femmy te gaan lopen in de polder. Ik ben niet bang in het donker meer ik geniet juist van de sterren, de stilte en het beperkte zicht. Je kom niemand tegen. Ik heb uiteraard wel reflextrede kleding aan voor de ene verdwaalde auto die er rijd.
Zo dit was weer update ik zal een weer foto's van de hondjes nemen en delen met jullie want daar leef ik voor. Mijn lieve viervoeters die me begrijpen en waar je mee kan lachen en huilen.
Ik vroeg vroeger toen ik klein was God om een vriend en hij gaf me een hond.
Groetjes Allemaal van ons
Comments